Patstelling

Krijgt Samuël de bloedtransfusie?

‘Uw zoon heeft ernstige anemie, meneer Levi. Dat moet u goed beseffen.’

‘Daar zijn we ons zeker van bewust, dokter. Dit is zoals God het wil.’

Dokter Simons zucht nogmaals en kijkt weer op zijn horloge. Dit gesprek duurt hem veel te lang. Het lijkt wel of deze vader niet wil dat Samuël beter wordt. Er zijn nog meer patiëntjes en die hebben de hulp van dokter Simons hard nodig. Maar nu deze kamer verlaten kan hij niet. Niet zolang de vader en hij in een patstelling staan. Bovendien is het de eed van Hippocrates die hem verplicht de jongen de benodigde medische zorg te verlenen. ‘Zonder een bloedtransfusie zal uw zoon nog zieker worden, zo ziek dat hij, als hij het al overleeft ernstige complicaties zal krijgen waar hij de rest van zijn leven last van zal houden.’

‘Exodus 23:25. Meer heeft hij niet nodig. Gods oordeel is waar wij op vertrouwen.’

‘En mijn oordeel trekt u een twijfel?’

‘Uiteraard.’

De tenen van dokter Simons krullen in zijn operatieklompen. Dit jochie is overgeleverd aan een vader met godheidswaanzin. Echter moet dokter Simons toegeven dat de vader wel van ’s morgens vroeg tot ’s avonds aan het bed zit en dat is meer dan sommige andere ouders kunnen opbrengen. ‘Ik respecteer uw geloof, maar u zult in het geval van deze casus toch echt naar mij moeten luisteren. Uw zoon kan gered worden met een bloedtransfusie. Tekent u nu alstublieft de papieren.’ Simons reikt de papieren nogmaals aan.

‘U heeft het nog altijd niet begrepen. De Heere staat het niet toe. In het bloed huist de ziel. Iedere keer dat u iemand bloed geeft, kruipt de ziel van een ander in de patiënt. U ontneemt al die mensen een plek in de hemel, u verdoemt hen. Ik laat het niet toe dat u dat met mijn zoon ook doet.’

Dokter Simons heeft het verhaal over de ziel in het bloed al meerdere keren aangehoord en steeds weer bekruipt hem een gevoel van onmacht. Redetwisten met iemand die zulke orthodoxe ideeën heeft is onbegonnen werk. Op dit soort momenten zou de dokter de handdoek wel in de ring willen gooien. Maar als hij dan naar de doodzieke jongen kijkt weet hij waar hij het voor doet: een kwetsbaar mensenleven. ‘Ik moet nu naar de OK. Denkt u er nog eens over na. Ik kom later bij u terug. Mocht u eerder tot de conclusie komen dat uw zoon de bloedtransfusie nodig heeft, mag u mijn laten oproepen.’ Zonder een antwoord af te wachten verlaat de dokter de kamer.

 

Aan de operatietafel raakt Simons al snel in een flow. Tijdens het opereren kan hij zijn gedachten laten gaan. Vaak komen de beste oplossingen aan het licht onder de operatielampen. ‘Chantal, pak eens een Bijbel,’ zegt Simons tegen zijn coassistent.

‘Een Bijbel hebben we hier niet, meneer. Maar ik kan online iets opzoeken, als u dat wilt?’

Sommige CO's zijn zo gedwee dat het lijkt alsof ze hun chirurg adoreren. Chantal is er ook zo een. Vandaag is dokter Simons er maar wat blij mee. ‘Wat staat er in Exodus 23:25?’

Het duur niet lang voor Chantal de betreffende tekst gevonden heeft. ‘Vereer de HEER, jullie God, dan zal hij je voedsel en je water zegenen en jullie vrijwaren voor ziekten,’ zegt ze monotoon.

Dokter Simons laat de tekst even op hem inwerken. Hoe kun je iemand overtuigen die heilig gelooft dat God degene is die alle ziekten kan laten gebeuren en wegnemen, zoals het Hem beliefd?

‘Zijn er Bijbelteksten die een andere boodschap hebben? Iets wat ik kan gebruiken om de vader van de Samuël Levi te overtuigen.’

Na lang surfen komt Chantal met Spreuk 31:8 ‘Spreek voor hen die weerloos zijn, bescherm het recht van de vertrapten.’

Erg overtuigend vindt dokter Simons het niet, maar het valt te proberen.

 

Zodra dokter Simons klaar is in de OK snelt hij zich naar pediatrie, waar hij vader Levi in de kamer van Samuël aantreft. ‘Eenieder heeft zijn specialiteit. Ik ben pediater, u bent oudsten van uw… uw… kerkgenootschap. Ik wil mij niet begeven in uw specialisatie, maar aangezien u dat wel doet bij het mijne, ben ik genoodzaakt geweest de Bijbel er eens bij te pakken. Spreuk,’ Simons pakt een briefje uit zijn broekzak waar de nummers op staan, ’31:8. Ik spreek voor de weerloze Samuël en bescherm zijn recht.’ Het hart van dokter Simons klopt in zijn keel. Hij is in tijden niet zo zenuwachtig geweest, zelfs niet bij de spina bifida operatie van vorige week. Zou de vader dan nu eindelijk toestemmen met een bloedtransfusie? De jongen begint al uitvalsverschijnselen te vertonen. De tijd dringt.

‘U denkt mij te overtuigen met de woorden van mijn God?’

Beide mannen staan tegenover elkaar en willen geen duimbreed toegeven aan het standpunt van de ander. De tegenovergestelde belangen zijn dan ook niet verenigbaar.

Dan klinkt uit het bed een zacht stemmetje: ‘Vader, dokter Simons, ik wil geen ruzie meer horen. Een vrolijk hart bevordert een goede gezondheid, een sombere geest verzwakt het lichaam. Staat in Spreuken… welke ook alweer vader?’

‘17:22’ zegt Levi.

‘Ik wordt van jullie geruzie zieker dan dat ik al ben. Ik wil zelf beslissen wat ik doe.’

Dokter Simons knikt instemmend. Samuël is verstandig genoeg om te kiezen. Ondanks dat hij nog maar 11 jaar is, is hij groot genoeg te weten wat de consequenties zijn als hij geen bloedtransfusie krijgt.

Samuël kijkt zijn vader aan, die met een lichte hoofdbeweging zijn goedkeuring geeft. Zijn zoon is immers bijna volwassen en heeft genoeg bijbel kennis om het juiste pad te herkennen en te volgen.

Hoopvol kijken de mannen naar de jongen.

‘Ik kies voor … ’ ~