Spreken wie ik ben
De wanden van de box
die jij voor mij bepaalde
komen op me af –
begrensd in wie jij denkt dat ik ben
Aangelijnd draaf ik door dagen;
een lastdier met te veel bagage
Blijf ik stikken in een leven
dat niet van mij is?
Ik buig, mijn hoofd neer,
op m’n knieën, nog dieper – tot ik breek
Ontdoe me van mijn buitenkant
Verscheur de lijnen waarbinnen ik kleur
Laat me
bewegen, de berg op
en spreken wie ik ben
Gedicht Marielja de Geus
Foto Gilbert Schroevers
Dit gedicht heb ik geschreven bij de foto van Gilbert in het kader van het project Dichter op Beeld 2023. Het werk is gepubliceerd in het gelijknamige boekje Dichter op Beeld.