Titel: Jouw ziel had een droom, jouw leven is het
Ondertitel: Over wedergeboorte, jezelf omarmen en opnieuw beginnen
Auteur: Rebecca Campbell
Vertaling: Geraldine Damstra
Uitgeverij: AnkhHermes
Gelezen: juni 2025
Uitvoering: paperback - recensie-exemplaar
Je ziel had een droom. Ik ben iemand die helder droomt en iedere ochtend haarfijn kan vertellen wat ik gedroomd heb. Maar is dat ook de droom van mijn ziel? Is mijn leven de uitkomst van wat mijn ziel het liefste wilde ervaren op aarde?
De kleurstelling van de kaft vind ik prachtig. De lotus die omgeven is door gestippelde cirkels laat zien hoe het leven in de kern begint en zich ontplooit. De titel intrigeert me, al is het wel een mond vol. Het doet me denken aan het boek Er was eens een zieltje. Daarin beschrijft Marie-Claire van der Bruggen hoe een ziel plannen maakt om bepaalde lessen te leren op aarde. Ik verwacht van Je ziel had een droom, jouw leven is het dan ook dat het me kennis zal aanreiken over de zielsontwikkeling, de uitvoering van een zielsplan en hoe we allemaal opzoek zijn maar dwalen in een wereld waarin zoveel mogelijk is.
De ondertitel Over wedergeboorte, jezelf omarmen en opnieuw beginnen dekt de inhoud van dit boek. Campbell schrijft over haar eigen ontwikkeling en de geboorte van haar kinderen. Deze gebeurtenissen zijn alles bepalend geweest voor haar mediumschap en voor haar persoonlijk welbevinden. Toen haar kinderen geboren werden, werd zij als het ware ook opnieuw geboren. Ze vertelt open over de uitdagingen die op haar pad kwamen. Vervolgens beschrijft ze hoe ieder mens in het leven door bepaalde fases gaat. Het doorleven van moeilijke periodes, het omarmen van je pijn en opnieuw beginnen wanneer je daar klaar voor bent.
Het boek is opgedeeld in drie delen en heeft daarbinnen een cadans. Beschrijving c.q. observaties wisselen af met Vragen aan je ziel en stukjes die min of meer poëtisch zijn. Deze laatste categorie spreekt mij het minste aan. Ik schrijf min of meer poëtisch, omdat de tekstjes geen metrum hebben, weinig beeldspraak en geen rijm. Nu is dat laatste voor poëzie nooit noodzakelijk, maar beeldspraak en metrum wel. De bedoeling van deze tekstjes komt me wel poëtisch over. Wellicht is er in de vertaling iets verloren gegaan? Hoe het ook zij, ik kan er weinig mee, maar andere mensen zullen er ongetwijfeld door geraakt worden. De Vragen aan je ziel zijn daarentegen mooi. Het zijn vragen om tot je door te laten dringen. Ik heb een aantal keer z’n vraag meegenomen in een meditatie en dat bracht mij nieuwe inzichten. De beschrijvingen c.q. observaties wisselen in het eerste van de drie delen van het boek sterk met beschrijvingen uit Campbells leven. Wanneer ze ‘theorie’ beschrijft kan ik daar wel wat mee. Dat we allemaal door bepaalde fases gaan en hoe die fases zich ontwikkelen is een gegeven. Ik voel dan ook herkenning als ik lees en dan helpt mij bij het overdenken van de Vragen aan je ziel. De beschrijvingen over haar eigen leven vind ik minder interessant. Het proza is niet verhalend en mist daardoor spanning. Het is echter wel een duidelijk voorbeeld van wat Campbell beschrijft in de theorie, maar dat voorbeeld had ook compacter gekund.
De inhoudelijke boodschap van het boek vind ik raadselachtig. Hoewel er een duidelijke structuur is, ontgaat me de inhoudelijke opbouw. De onderwerpen lijken willekeurig aangeboden te worden, en soms krijg ik het gevoel dat er onnodige herhaling in de tekst zit. Ik vind het jammer dat me niet duidelijk wordt wat Campbells visie is als het gaat over zielsontwikkeling, het zielsplan en het hiernamaals. Desondanks zijn de Vragen aan de ziel heel helder en geven een opening om zelf mee aan de slag te gaan. Daarmee is Jouw leven had een droom, jouw leven is het een werkboek, wat je van voor naar achter kunt lezen, maar ook intuïtief kunt openslaan om in te stappen waar je wilt. Wanneer je jezelf openstelt voor de vragen, kunnen de teksten die voor en na de vragen staan resoneren en je inzicht brengen. Is dat niet precies waarom we dit soort boeken lezen?
Er zijn meer woorden dan dingen. En nog is het moeilijk kiezen welk woord nu het beste past bij een beeld. Is de zon een vuurbal, een ster, een lichtbron, hemellichaam of een Godin? Door het nauwkeurig kiezen van woorden kan een saai verhaal ineens sprankelend en spannend worden; of juist andersom. Ik vind het een uitdaging om jou mee te nemen in de wereld die ik zie als ik mijn ogen sluit. Ik kan niet goed schilderen of tekenen, maar ik kan wel vertellen; verbeelden met tekst. Ik hoop dat je zin hebt in een tijdreis, want ik ga in mijn verhalen graag terug naar de Kelten die leefden in Erin - het oude Ierland - in de eerste eeuwen van onze jaartelling. Ik hoor graag wat je van mijn verhalen vindt. Laat je een berichtje achter? Dank je wel.
Een hartengroet,
Marielja