Een boekenkasthuis of een elektronisch wonderdoosje

Vlak voor de kerst van 2020 heb ik een e-reader gekocht. Ik wilde boeken lezen die niet altijd in de bibliotheek te leen zijn en die ik ook niet wil aanschaffen. Onze boekenkast is vol en daar mogen alleen nog maar parels in, want ze nemen immers de plek in van een ander boek, wat ook met liefde en toewijding geschreven is. Hoeveel ik ook van boeken hou, ik wil niet leven in een boekenkast. Ik ben ooit in een boekenkasthuis geweest. Het was geweldig, dat zeker, want overal waar je keek lagen boeken. De smalle gang van het oude huisje was nog smaller geworden doordat de gehele wand van boekenplanken was voorzien. Naast de spoelbak op de wc hingen plankjes en tussen de pannen en potten lagen zelfs boeken. Het was oogstrelend en hart verwarmend, maar ook stoffig en muf. Met zoveel boeken in zo’n klein huis is het onmogelijk om alles schoon te houden. Neem daarbij dat deze mensen geen centrale verwarming hadden en stookten met een petroleumkachel en elektrische ventilatorkacheltjes en dat de vrouw des huizes verzot was op kaarsjes en wierook én rookte. Nu rook ik niet en hebben wij wel CV, maar ik wil toch niet leven in een boekenkasthuis. Dus heb ik een e-reader gekocht.

 

Het bevalt me best goed, die e-reader. Ik ben nog meer gaan lezen en ik ben vooral gevarieerder gaan lezen. Boeken die anders buiten mijn bereik lagen, kan ik nu met een paar klikken downloaden. Ik heb veel mooie boeken en getalenteerde schrijvers ontdekt dankzij dit elektronische wonderdoosjes. 


Reactie schrijven

Commentaren: 0